i cant blog!

Nakakinis yung isang blogsite ko. Di ko malaman kung ano ang problema. Ipo-post ko na tapos biglang binigyan ako ng error message. may link na lumabas kung saan mo pwedeng i-report yung problema kaso hanggang ngayon wala namang nangyayari. Asar.


Akala ko baka lang kako yung blog ko lang may topak kaya sabi ko, gagawa na lang ulit ako ng bago. Gumawa ako ng bago, at tadan...! ganun pa din.

Nagbasa ako ng article tungkol doon sa support page nila. Baka daw browser ang may problema. Gamit ko kasi Firefox, kaya sinubukang ko yung Chrome. Ayun, ganun pa din.

Ang susunod ko daw na gawin eh yung subukan sa ibang computer. Pag gumana, yung computer setting ko ang may problem. Pag di pa rin daw gumana, subukan ko daw sa ibang ISP. Dun na nila tinapos. Mukang ayaw nilang ipaabot sa puntong sila ang may problema.

Blogs

Madalas akong magbasa ng Blogs nitong mga nakalipas na araw. Sa totoo lang, mas may dating sa akin yung personal blogs. Yun bang kahit random lang mga nilalagay nila pero nakakaaliw basahin kasi pakiramdam mo kinukwento lang sa 'yo. 

May mga nabisita din akong blogs about blogging at writing. Sa writing, karamihan sa kanila, mga aspiring writers, at nagbibigay sila ng best practices para mahasa ang talento mo sa pagsusulat. 


Panalo nga yung isang nabasa ko. Sabi nya, routine na nya na every other Wedensday, pipili sya ng isang salita kasama ang kahulugan, at gagawa sya ng flash novel. Nakuha nya atensyon ko dun. Nag-iisip na nga ako ng sarili kong best practices.


Maganda din yung isang blog na nakita ko. Nag post sya ng isang entry tungkol sa blogging at naging hayag sya sa pananaw nya na di sya bilib sa mga taong gumagawa ng blogs para lang makakuha ng mambabasa at sa huli ay pagkakakitaan lang. Yung iba daw kasi, nagkaroon lang ng malaking readership, naging expert na daw agad sa kung paano maging successful blogger. Hindi daw ba mas magandang basahin ng tao kung sino ka o siguro yung boses mo at hindi kung paano ipaalam sa mga tao kung papaanong hindi sila successful sa pagba-blog nila. Hmm...


Para sa akin, wala namang kaso yung mga ganun. Personal at How-to's na blogs, binabasa ko pareho. May natututunan kasi ako. Iba't-ibang boses. May nakakaantig, nakakaaliw at nakakapag banat ng utak mo. Ayos ang mga to para sa akin. 


Ang blog ko, hindi tungkol sa mga insekto, mountain climbing, pangongolekta ng stamps at lalong hindi tungkol sa fashion. Tungkol lang ito siguro sa mga saloobin ko sa mga iba't ibang bagay. Mga kwento tungkol sa mga nakikita, naririnig at nababasa ko. Kwento din tungkol sa mga naranasan ko at kasalukuyang pinagdadaanan ko.


Personal, kumbaga.

Hapi Bday!

                     Maligayang kaarawan sa akin!

Rescue Operation

Nabasa ko yung rescue operation sa mga miners sa Chile. Ang galing! Nailigtas nila yung 33 miners na na-trap underground. Hindi ko nasundan yung buong proseso ng pag-rescue pero ramdam ko yung kaluwagan sa loob lalo na ng mga pamilya ng mga minero na makita muli ang mahal nila sa buhay matapos ang 69 days.

Malaking boost ang nangyari para sa mamamayan ng Chile. Napanood ko yung talumpati ng Presidente nila at makikita mo talaga yung tuwa sa mukha nya. Makasaysayan ang ginawa nila at isang bagay na di basta-basta malilimutan. 


Naisip ko tuloy bigla yung hostage-taking na nangyari dito nito lang. Nakakalungkot lang isipin na na-expose ang pulisya sa kalidad na meron sila lalo na sa mga ganung pagkakataon at kung paano na rin pinapalakad ang buong pulisya. 


Gayunpaman, magandang balita itong nangyari sa Chile. Very heroic ika nga nila.

We're Lions!

Magka-chat kami ng friend ko kanina. Kwentuhan tungkol sa kung anu-ano. Pinost nya to sa wall ko sa Facebook..

 ASTIG!!!


Sa mga usapan namin, lalo na pag nagiging emo na ako, ito ang reminder lagi, WE'RE LIONS BRO! Sabay meow...

Junkfoods

Kumain ako kanina ng Nutristar. Hilig ko tong kainin nung nasa elem pa lang ako. Kasabay ng isang malamig na softrdrinks, panalong panalo. Palakain ako ng mga tsitsirya. Talagang nakalakihan ko na. Ako kasi yung tao na dapat laging may nginangata. Ganun ba ako katakaw?

Bumibili din ako lagi ng mga mamiso tulad ng dingdong, cloverbits, chiquito at iba pang di ko na maalala pangalan.  Minsan pasampu-sampo ang binibili ko kasama ang 800ml na Pop. Yum Yum!


Gusto ko din yung Snacku. Di lang dahil mura sya pero ayos din naman kasi. Clover, Oishi, Nova, V-cut, Boybawang, Cornbits, Cheesering..o sige, Peewee na rin. 


Sa sobrang dami ng mga nakain ko na, na-mental block na ako.

Kati atbp

May mas nakakainis pa ba sa kating nararamdaman mo na di mo malaman kung saan nanggagaling? Yung tipong kamot ka na ng kamot pero di mo pa rin matumbok? Halos magsugat na yung balat mo sa braso mo pero sa bandang huli, nasa bandang ilong mo pala yung makati. Di ko alam kung paano nangyari yun pero nakakainis talaga yun. 

--------

Sumakay ako ng bus pauwi galing sa Church Service. Pagpasok ko sa bus, nakita ko si Hazel, classmate ko nung hayskul, na naidlip. Gugulatin ko sana pero baka kako biglang humiyaw, eh magka iskandalo pa. Hinawakan ko na lang braso nya at nagising sya. Pero palagay ko naalimpungatan sya kasi habang naguusap kami parang nalilito sya sa mga sinasabi nya.

Piwi: Umattend ako ng service

Hazel: Ah so dito ka sumakay?

Piwi: Oo.Di ba nga galing ako ng Church?

Hazel: Oo pero ba't dito ka...

Piwi: O hayan ang megamall oh..

Hazel: Ay! Akala ko asa North na tayo...

Kwentuhan kami. Maya-maya pa, dumami na yung sakay. Nakuha yung atensyon ko nung dalawang magkatabi sa bandang kaliwa ko, yung tatluhan ang sakay. Tumabi yung isang lalaki na mukhang nakainom sa babaeng medyo mataba. Umupo yung lalaki sabay tulog.

Kwentuhan pa rin kami. Di ko maiwasang malingon sa kanila kasi kitang kita ko yung pagka bwisit nung babae, napapatingin nga rin sya sa akin. Di na lang ako kumikibo.

Ilang sandali pa, dumating na yung kundoktor para kumuha ng pamasahe. Di na rin nakatiis yung babae at parang nagsumbong sa kundoktor. Nasasandalan na kasi yung babae. Maya-maya, narining na lang namin yung babae na inaaway yung lalaki.Di ko na maalala yung mga pinagsasabi pero nakakatawang tingnan. Tumayo na lang yung lalaki. 

Di pa rin tumigil si babae. Panay pa rin ang dakdak at sinabing ire-report nya sa pulis yung lalaki. Sabay kaming bumaba nung lalaki at pambihira, sinundan nung babae kasi nga daw ipapablater nya yung lalaki! Naglalakad na ako pauwi at medyo malayo na pero dinig ko pa rin yung boses nung babae. Ewan ko na lang kung ano nangyari sa kanila. Tsk.

 -----------------

Balik tayo sa kati. Hindi ba ang sarap sa pakiramdam kapag nahanap mo na kung saan? Talagang kakamutin mo sya ng todo hanggang sa alam mong wala na yung kati.

Naisip ko lang. Hindi dahil sa may makati sa katawan ko. Mayroon kasi akong di matumbok sa sarili ko. Akala ko eto, pero di pala. Isa pang eto, di rin pala. Nandun ako ngayon, yung hinahanap ko kung saan. Kapag nahanap ko sya,di ko papakawalan yun. Kakamutin ko ng todo hanggang sa alam kong wala na at di na ako muling gagambalain pa. Sarap lang.